God kveld kjaere lyttere !
Dit maar om jullie hartelijk welkom te heten bij de opstart van Radio Lofoten !
Het is met enige vertraging, voornamelijk omwille van de slechte weersomstandigheden, maar het is uiteindelijk gelukt.
Radio Lofoten is in de ether !!!
De afgelopen dagen ontving ik al talloze berichtjes vanuit het thuisfront en die allemaal beantwoorden was geen optie… Vandaar dat ik opteer om onze dagelijkse avonturen via dit kanaal te verspreiden.
Tevens za look dagelijks de Facebookpagina van de Egleghemse Zeevissers worden geüpdate. In de mate van het mogelijke wel te verstaan. En misschien ook wel eens met een kleine vertraging.
De afgelopen 3 dagen zaten we bijna constant in de wagen, waardoor ik geen verslag kon uitbrengen. Het volledige relaas lezen jullie nu hieronder…
5u, de wekker loopt af, en in één wip spring ik uit bed. Als één brok energie, een vat vol adrenaline, stap ik in de douche. ‘T is zover, 3 jaar op gewacht en hier is ie dan, de dag van vertrek !
Met een grote kreet “Nappstraumen here we come”, duikel ik in mijn onderbroek…
Nooit was ik zo snel klaar…
Al zingend loop ik de trap af… Inmiddels is iedereen wakker en aan de Hristo zijne snuit, zie ik dat hij ondertussen wel weet wat er aan de hand is, onze pappie gaat op viscongé en hij mag nie mee, olé olé !
Vlug mijn schoofzakske voor nen dag of 3 maken en ondertussen al zelf een sandwichke naar binnen werken.
Vlug vlug, want sebiet staan Tim en Marc hier…
Mijn laatste hap is nog niet door de keel, of daar zijn ze…
Camionette laden, eten uit de koelkast en mooi stockeren in de frigoboxen, nog even de checklist aflopen en hoppa, klaar is Kees. De Marc laadt ook nog vlug een kist tomaten in voor de visgids, kan nooit kwaad zegt hij… Ons Nadinneke nog ne kus, met de Hristo nog wa flodderen en daar gaat ie… Op weg naar Kiel. Good old Bokske (voor zij die hem kennen) zou gezegd hebben “Staart omhoog en de wei rond…” !
650 km’s malen, das een uurtje of 5, ietsje langer misschien, maar op een zondag gaat dat snel voorbij.
Niettegenstaande we nog drie en een halve dag onderweg zullen zijn, zijn we op de ring in Antwerpen al onze eerste heilbot aan’t vangen… En ‘t is nen dikke zelle !
Rond 15u, na een tweetal tussenstops… aangekomen in Kiel. First Target hit ! De ferrie bereikt op aangewezen uur. Eerst een goeie daad van barmhartigheid gedaan, nl de dorstigen gelaafd en dan richting terminal. Vrijwel onmiddelijk konden we inschepen en op zoek naar onze kajuit. Door de corona, was er weinig volk op de boot. Dus nergens aanschuiven, ook niet voor een pintje… De bar bleef gesloten, maar dat vonden we niet erg… Lekker eten en nadien goed slapen was de boodschap. En zo geschiedde…
Dag 2 – Kiel – Göteborg – Steinkjer
Na een echte ramp van een nacht (geen oog dicht gedaan door zuurstofgebrek in de kleine kajuit), kon een stevig ontbijt al veel goedmaken. Even later aankomst in Göteborg. Onder een lekker zonnetje werd koers gezet richting Oslo. Na een goeie 2 uur bereikten we de Noorse grens en bijhorende douanecontrole.
Zoals we bij EZV gewend zijn, is steeds alles in orde en mede dankzij de perfect ingevulde en voorbereide documenten door Cordes Travel, hadden we niet veel tijd nodig om de douaniers te overtuigen onze rit te mogen verder zetten. Maar toen we de hangar uitreden zagen we het doauniers-koppel lachend het hoofd schudden… De jonge dame begreep niet dat mensen vanuit België kwamen om 3.500km verderop te gaan vissen ???
Haar collega, een vijftiger van het mannelijk geslacht begreep nog veel minder dat wanneer je dit gaat doen met een hoop van 20 venten, je slechts 48 biertjes bij hebt ??? Tja, zal wel aan ons liggen zeker…
Na de middag hebben we dan gegokt en…. verloren !!!
Op een bepaald ogenblik waren er 2 wegen, die samen richting Trondheim gaan. De ene 40km korter dan de andere… We kozen voor de kortste weg. Ware het niet dat er daar wegwerkzaamheden aan de gang zijn. Hierdoor verloren we 4 kostbare uren… Uren die we dan ‘s avonds moesten goedmaken, door langer te blijven rijden.
Zo gezegd, zo gedaan… Rond een uur of 8 even van de weg om een hapje te eten en zo spoedig mogelijk weer weg om het traject verder te zetten. Doorrijden tot 23u en dan pas op zoek naar een hotelletje… Beste optie !
Eerst dachten we nachtje door te rijden, maar even een uurtje of 5 slapen doet wonderen.
Uiteindelijk dan in Steinkjer onder de lakens gekropen, hier eigenlijk te veel voor betaald, but so what ?
Op de kamer nog vlug even in ‘t journaal gezien dat Trump een vaccin heeft tegen de Corona, maar of dat met of zonder ammoniak is, daarvoor spreken we te weing Noors…
Licht uit…
Dag 3 Steinkjer – Vestvagoy (Nappstraumen – Lofoten)
Om 4u uit bed, vlug doucheke nemen, tanden poetsen en even later verzamelen aan de camionette.
Iedereen op tijd paraat en koers richting Bodo. Om 15u worden we daar verwacht om onze volgende ferry te nemen naar de Lofoten.
Ik merk al direct aan de fratsen, grappen en grollen dat we alle 3 deugd hebben gehad van onze nachtrust.
De moed zit erin !
Zodra de eerste koffiemadame haar boetiekske had geopend, reden we even van de snelweg om een kop koffie te gaan drinken. Amaai, dat heeft gesmaakt !
Ondertussen even de benen strekken en is rond de camionette lopen, terwijl Tim zijn “saffie” rookt…
En opnieuw kilometers malen…
Het laatste stuk is ronduit prachtig !
De eerste Elanden worden gespot, herten bij de vleet, we zagen een hele zwerm kraanvogels die zich aan’t verzamelen waren om aan de jaarlijkse trek te beginnen…, verder ontmoetten we ook vossen, een das, enz…
Tim moest zelfs uitwijken voor een pad, bijna was ‘t een “plad”…
En ja hoor, mooi op tijd in Bodo. Nog anderhalf uur wachten en we konden inschepen.
Terwijl we daar stonden te wachten werd ons al één en ander duidelijk. Regen viel met bakken uit de lucht en wind was er in overvloed. Het beloofde een zware overtocht te worden… en zo verliep het ook.
De ferry werd meermaals als een speelbal door de golven weggegooid. Eten en drinken, daar was geen sprake van… Iets op de tafel zetten nog veel minder. Het duurde dan ook niet lang alvorens er zich aan de toiletten een lange rij “kotsers” begon op te bouwen. Niets zo ambetant als moeten wachten om een keertje te kunnen overgeven…
Na een helse overtocht, dan eindelijk kunnen ontschepen op de Lofoten. Hier werden we verwelkomd door een serie kabeljauwen die daar in een drooghok hingen te wachten tot ze zichzelf stokvis mogen noemen.
De laatste 60km werd afgelegd en vrij vlug vonden we ons vakantie huisje.
Hier stond visgids “Calle” ons reeds op te wachten. 3.400 km afgelegd met auto en boot, de ontlading was groot!
Twee dingen scheidden ons nu nog van een lekker beddeke… Eerst ne keer stevig eten, want dat hadden we wel verdiend. Ons Nadine haar tomatensoep, met tomatjes uit eigen tuin was verrukkelijk !
En even later heeft Marc ons verwend met spinaziestoemp met spek. Dat kan al tellen, als maaltijd om 23u.
En tweede wat nog moest gebeuren… jullie raden het al ? Ne keer een goe kakske leggen…
Zo tijd om nen dikke dodo te doen nu…
Slaapwel !
Zo beste luisteraars, we naderen het einde van onze eerste uitzending !
Sees I morgen !!!
Ronny
Uw reporter ter plaatse