Beste luisteraars,
Welkom bij radio Albufeira live…
Hier is “Ronny late night”… rechtstreeks vanuit het verre Nederland
We starten onze uitzending met het nummer “I will survive” van Gloria Gaynor.
En terwijl we deze song aanhoren, kom ik zelf tot het besef dat het nu net dat is wat ik morgen zal proberen doen.
Survive…
Morgen zie ik mijn baas, die al 2 jaar mijn leidinggevende poogt te zijn, voor de eerste keer in levende lijve…
Hoe spannend kan een job zijn hé… ?
Ik sta voor een grote uitdaging en hiervoor probeer ik morgen een aantal antwoorden te vergaren op vragen waar ik al geruime tijd mee rondloop.
Maar nu genoeg gezeverd… To the point !
Onze EZV-helden, zijnde Patrick, Jos (alias Pa’ke), Eddy en Field coach Werner hebben vandaag de officiële trainingsdag afgewerkt.
Ze visten samen op één boot met onze Belgische spitsbroeders van Tubertini, zijnde Stefan, Wilfried, Kurt et copain Eric.
In Frankrijk heb je gele hesjes, in Portugal zijn die groen…
En zoals het steeds gebeurt op een WK, en zoals het nog 100 jaar zal zijn, werd ook vandaag niet op een wedstrijdstek gevist.
De boten werden geparkeerd, net uit de kust, alwaar je de visgronden kan vergelijken met één of ander kerkhof.
Eric Pigeolet van Tubertini liet zien dat hij in topvorm verkeerd en wist een heleboel visjes te vangen.
Waaronder ook een 3-tal mooie, met een gewicht van +/- 300 gr. (Informatie vergaart van mijn spion ter plaatse).
De rest van beide teams gingen mee in zijn zog… Werner wist 2 mooie rode ponen te verschalken, terwijl pa’ke zichzelf de analen in vistte als wereldkampioen “rascasse” vangen.
Rascasse = schorpioenvis. Jos ving maar liefst méér dan 20 van die prachtige, mooie vuurrode, geweldig uitziende…………. kutvisjes.
Eén, ze prikken als de dood, dus één prik en je loopt 3 dagen met een stijve arm. Twee, ze zijn moeilijk te onthaken, waardoor je tijd verliest en drie, bijna geen enkele heeft de maat.
Dus pa’ke, ik hoop dat deze morgen allemaal aan Volpi zijn lijn hangen en dat jij breams mag vangen, die net allemaal 1cm boven de maat zijn !
Van Patrick heb ik tot op heden nog niet zo veel nieuws ontvangen, maar hij spaart zichzelf om morgen uit zijn startblokken te vliegen.
Geloof me !
Patrick heeft ook zijn viervoeterige mascotte mee… Dat gaat hem helpen, ik ben daar steevast van overtuigd !
Tot slot wens ik alle Belgische ploegen (liefst 5 zijn er aanwezig) een geweldig WK, met veel en mooie vissen !
En dat ze onderling mogen uitmaken welke club zichzelf kampioen van de Lage Landen mag kronen.
Natuurlijk, eerlijkheid gebied mij te erkennen dat ik als voorzitter van EZV hoop dat onze Zemst-boys zich van hun beste kant laten zien !
In ons lokaal heeft Marleen al plaats gemaakt voor nen dikke trofee !
Beste luisteraars, onze zendtijd zit er helaas weer op…
Afsluiten doen we hier met lijflied van de Egleghemse Zeevissers, zijnde de cover “never give up my friend” van Helmut Lotti…
En das nu precies wat onze jongens niet gaan doen !
Uw radiocorrespondent vanuit zijn eenzaam hotelkamerke te (Hoofddorp) Amsterdam