Skip to main content

Giornale di pesce, giornata 5

Giorno 5

Troppo vento !

Heel de dag veel wind…

Deze morgen opgestaan om 5u en bij het buiten kijken al direct een “naar” gevoel…

‘T zal nie direct lukken…

Om 7u aan de haven en daar staan dan 15 ploegen die willen gaan trainen, maar niemand heeft zijn materiaal reeds uit de wagen gehaald.

Eerste bericht…  rond 9u zou ‘t wel lukken…  9u werd 10u, 10u werd 12u en zo ging het verder.

Onze boot “de Stephania II” was nergens te bespeuren…  We deden liefst 3 havens aan om hem te zoeken, doch zonder resultaat.

Om 12u zou er dan kunnen gevaren worden, maar de organisatoren wilden ons hier een mosselschelp aansmeren, aangezien onze boot “Stephania II” onvindbaar bleef.

We hebben dan samen in groep een wijselijk besluit genomen om vandaag niet meer te trainen en deze dag te herleggen naar morgen.

Een zeer wijs besluit.  Dit om te vermijden dat de schipper ons vandaag vlug even zou laten vissen op één of ander “Kerkhof”, om ons zo liefst 500€ armer te maken.

Dus hopelijk is’t morgen een beetje rustiger…

Van de haven zijn we dan richting visboer gereden, waar we een voorraad scampi hebben ingeslagen om alsnog enkele uurtjes van de kant te kunnen vissen.

Met success !  De eerste vissen op Italiaanse bodem waren een feit !  En we kunnen onze afkomst niet loochenen hé…  Ik ving zowaar een schar.  Terwijl Jens een tarbotje wist te verschalken.  Hiervoor moet je volgens hem zelf zeer passief vissen J.

Het kantvissen ging mij zéér goed af, tot op de moment dat er daar “una bella regazza Italiana” haar nieuwe badpak kwam showen…  Het was precies of de vissen zwommen er van weg…  Ben dan maar ingepakt en een pintje gaan drinken J.

Na de lunch zijn we dan naar het hotel terug gekeerd.  “Die Hards” Jens en Ronny hebben de hele namiddag en avond geknoopt.  De anderen hebben eerst wat slaap ingehaald, zijn naar de viswinkel gereden en hebben dan nadien geknoopt.  Wat ook niet onbelangrijk is tijdens een WK.

Organisatorisch klopt het plaatje hier niet helemaal…  Maar ja, we zitten in de hiel van Italië…  das ‘t einde van de beschaving hé…

Onze accomodatie is OK.  Maar stroom nemen, daarvoor moet je “malheuren” doen.  Laat staan WIFI verbinding maken…

Een GSM opladen is niet zo evident…   Van een radio of TV hebben ze hier al helemaal nog niet gehoord.  Maar dat missen we niet echt…

Bij navraag blijkt dat ons hotel gebouwd is in 1920.  Dus volgend jaar vieren ze hier ne jubilee !

En geloof mij, hier lopen volgens mij nog steeds personeelsleden rond die destijds het hotel mee hebben opgericht J.

Een ander geweldige story is het feit dat het WK in het teken staat van “no more plastic in the Sea” !

Een project dat wij als zeevissers zéér hoog in het vaandel moeten dragen !  Maar dan stellen wij ons wel de vraag waarom wij hier uit een plastieken taloor moeten eten, met plastiek bestek, verpakt in een plastic zakje.  En drinken doen we toch wel niet uit een plastic beker zeker ???

Ondertussen zijn we er wel al achter gekomen waarom ze hier plastic messen gebruiken.

De organisatoren zijn immers bang voor “represailles” J.  En met de plastic messen van deze kwaliteit kan je verdorie nog geen potteke confituur open smeren.  Dus ze hebben zichzelf in bescherming genomen…

Tevens zullen we morgen een aluminium drinkbus krijgen om mee aan boord te nemen.  Een drinkbus die we zelf eerst moeten vullen aan “beerkar” van een lokale boer hier uit de buurt.  Iemand dorst J ?

Wat vissen betreft…

Als we de verhalen mogen geloven, dan zou het hier echt stikken van de visjes.  Juist ja, “visjes”, want velen halen zelfs niet de minimum maat van 12 cm.

Dat belooft !!!

En terwijl ik dit artikeltje hier aan ‘t neerpennen ben, is’t precies alsof de wind wat afneemt… Dus morgen vissen !!! J

Echt vissen, vanop de boot…  Eindelijk !  Want ik begon ‘t knopen een beetje beu te worden…

Wij hebben er hier alvast allemaal zin in !

Ziezo beste lezers en lezeressen, ik ga afsluiten en mij verstoppen onder mijn laken.

Meer hebben we hier niet…  Voor een deken te bemachtigen moet je halsbrekende toeren uithalen, de juiste persoon aanspreken en dan vooral lang wachten J.

En das nu just iets wat ne zeevisser niet heeft hé…  das Geduld !

Ciao a tutti !

RIP

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *