Buona sera a tutti !!!
Vandaag drukke dag geweest…
Eerst rommel opruimen op de kamer waar ik gisteren verbleef.
Doucheke en ontbijt (gelukkig niet met stokjes J).
Wel kreeg ik vandaag de tip van kersvers Kampioen van België om vanavond bij de Marokaan te gaan eten.
Daar moogt ge met uw handen eten J…
Nadien verhuisd naar het hotel waar we de rest van het WK gaan verblijven… Appartementjes (2) met elk 3 kamers… voor elk één, das leuk.
Zo kan je ‘s avonds verder werken zonder iemand tot last te zijn, of gaan slapen en de lichten doven zonder dat de ander hoeft te stoppen.
En zo kan ook onze “mascotte” (Jan) snurken naar welbelieven J.
De catering was vandaag nog in opstart… Verliep niet zo heel vlotjes, maar wellicht gaat dat morgen beter.
We zijn eigenlijk ook maar de dag voor de aanvang van het WK hé. Dus laten we niet te kritisch zijn… We hebben eten gekregen en we hadden honger… Das de beste kok !
Water en witte wijn zijn gratis, de rest is betalend… Maar ook daar kunnen we mee leven… J.
Verder zijn rond de middag mijn andere kompanen aangekomen. Het was een blij weerzien. Ik kon plots weer eens Vloams spreken. Zij hadden een goeie vlucht, zonder al te veel problemen. Enkel de regeling met de huurauto liep niet zo vlotjes. Hier moesten ze liefst 2,5 uur wachten op de wagen.
Eenmaal aangekomen hebben we dan alle materiaal uitgeladen (tot groot jolijt van mijnen otto). Hij kan terug zijn benen strekken…
Nadien op zoek gegaan naar de boot waar we morgen mee gaan trainen. Als dat zal lukken, want de weergoden zijn in hun sas J.
Lekker weer, 30 graden, maar San Giovanni strooit hier wind dat het niet meer normaal is…
Wellicht zal maandag de officiële trainingsdag ook al worden uitgeblazen… Maar das nog 2 dagen, dus hier liggen we nog niet wakker van…
Eerst zien dat we morgen buiten geraken.
Na de haven, een viswinkel bezocht en nog even langs de Supermercado om ons zelf van wat frisdrank te voorzien.
Rond 16u terug thuis J. Materiaal klaar zetten en lijnen knopen…
Ondertussen kwam ouwe getrouwe Antonio Montefusco nog even gedag zeggen. Antonio is Zwitser en woont in Genève.
Hij heeft de vlieger genomen (1450 km) om even gedag te komen zeggen tegen zijn visvrienden. Morgen vliegt hij reeds terug…
En dan zeggen ze dat wij zot zijn J… !
Als je hem dan de vraag stelt, Antonio, is zo één dag niet wat kort, schiet hij in een lach en antwoord hij ludiek : Als ge maar één dag wegblijft, dan heb je niet veel werk om je valies te pakken J. Grave gast nietwaar ?
Nog één leuk “wistje datje”, alvorens ik tussen de lakens duik…
Tijdens het lijnen knopen begint Jens plots alles af te zoeken. Als hij niet vindt wat hij zoekt, begint hij naarmate de tijd vordert ook meer en meer te jammeren.
Heeft niemand mijn draainagels gezien ? Heeft iemand die per ongeluk weg genomen ? Zou dat pakje kunnen weg gewaaid zijn ?
Kortom, om van zijn gezaag af te zijn (en ook om hem te helpen J), begint iedereen mee te zoeken naar een pakje draainagels…
Niemand vindt wat… tot minuten later, plots iemand zijn oog valt op Jens zijn voeten. Het zakje draainagels plakte onderaan de schoen van Jens zelf…
En wij maar zoeken… Het heeft hem wel 5 pintjes gekost J !
Zo bij deze ga ik mijn beddebakske opzoeken, want morgen om 5u loopt de wekker af…
Buona sera !
RIP